Nasz patron

Kazimierz Ignacy Sosnowski (1875 – 1954)

Życie osobiste i praca zawodowa

Kazimierz Ignacy Sosnowski urodził się 15 września 1875 roku w Niepołomicach.  Był przyrodnim bratem Ludwika Sosnowskiego, aktora, który przyjął pseudonim Ludwik Solski. Po ukończeniu czteroklasowej szkoły ludowej w Niepołomicach, uczył się w gimnazjum w Bochni, a następnie w Gimnazjum św. Jacka w Krakowie, w którym zaprzyjaźnił się z Władysławem Orkanem. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Po ukończeniu studiów pracował w III Gimnazjum im. Jana Sobieskiego w Krakowie, w I Gimnazjum w Nowym Sączu (1904 – 1908) oraz w Wyższej Szkole Handlowej w Krakowie (późniejsze nazwy to: Akademia Handlowa, Szkoła Ekonomiczno-Handlowa). Głównym przedmiotem nauczanym przez Kazimierza Sosnowskiego był język polski, zaś przedmiotami pobocznymi były: łacina, greka i gimnastyka. W latach 1898 - 1903 pełnił funkcję zastępcy bibliotekarza Akademii Umiejętności. W 1907 roku Rada Szkolna Krajowa we Lwowie nadała mu tytuł profesora szkół średnich.

Jako nauczyciel wielką uwagę przykładał do rozwoju fizycznego młodzieży i harmonijnego łączenia go z rozwojem intelektualnym. Swoje przemyślenia na ten temat przedstawił w książce pt. "Szkoła narodowa jako krzewicielka kultury zdrowotnej i energii twórczej". Publikacja spotkała się z dużym zainteresowaniem i po odzyskaniu niepodległości ukazało się jej drugie wydanie pod zmienionym tytułem "Szkoła a zdrowie". Postulował również o zadawanie w szkołach średnich mniej prac o charakterze literackim, a więcej odnoszących się do praktyki życiowej, co z kolei zawarł w książce pt. "Tematy do wypracowań polskich z zagadnień bieżącego życia i praktycznej wiedzy".

W okresie poprzedzającym pierwszą wojnę światową K. Sosnowski kierował ćwiczeniami wojskowymi (strzelanie) i gimnastycznymi młodzieży. Jesienią 1914 roku został ewakuowany do Salzburga, gdzie do końca 1915 roku uczył języka polskiego i łaciny na kursach polskich.

W latach 1920 – 1921 był oddelegowany do prac plebiscytowych. Najpierw pracował w Głównym Komitecie Plebiscytowym Spisko-Orawskim w Nowym Targu, później w Głównym Komisariacie Plebiscytowym w Bytomiu. Nadzorował wydawanie broszur, ulotek, odezw. Niektóre przygotowywał sam. Brał też udział w wiecach plebiscytowych.

W 1937 roku przeszedł na emeryturę.

W czasie II wojny światowej uczestniczył w tajnym nauczaniu. Uczył między innymi młodzież wiejską w Żydowie w powiecie proszowickim.

Kazimierz Sosnowski był dwukrotnie żonaty. Pierwszy raz z Karoliną Kącką, a po jej śmierci z Marią Mazur. Z pierwszego małżeństwa miał troje dzieci: Irenę (1902 – 1978), Lidię (1908 – 1939), Jana (1911 – 1936).

Kazimierz Sosnowski zmarł w Krakowie 15 grudnia 1954 roku.  Został pochowany na cmentarzu Salwatorskim.

Działaność krajoznawczo-turystyczna